Je staat er waarschijnlijk niet meteen bij stil op het moment dat je niet lekker in je vel zit of de griep te pakken hebt. Maar onder elke klacht kan een emotionele blokkade zitten. Hoe dat in zijn werk gaat lees je in deze blog.

klacht als taal van je onderbewustzijn

Als het goed is, en je dag loopt lekker, dan verwerk jij alle informatie die op je pad komt. In de ideale wereld ben je perfect in balans, neem je voldoende rust, eet je alleen dingen die je kan verdragen, etc. etc. De realiteit is echter dat dit in de maatschappij waarin we leven vrijwel onmogelijk is. Want: het eten is niet meer zo zuiver en puur als hoe het ooit bedoeld was. De hoeveelheid en snelheid van prikkels die wij moeten verdragen past helemaal niet bij wat ons brein aan kan. We vinden vaak ook nog eens dat alles beter, sneller en groter moet. De welbekende ratrace. 

Tot op zekere hoogte kun jij dat best wel bijhouden. Want op adrenaline kom je wel een eindje. Maar dat is enkel en alleen bedoeld op de korte termijn. Duurt het langer of is het acuut ineens zo heftig dat je systeem het niet kan verwerken? Dan gaat het vast zitten. Ik vertaal dit vaak naar het moment waarop jouw bewustzijn (je cognitieve brein) en je onderbewustzijn (alle achtergrondprocessen, je ziel, etc) niet meer op een lijn liggen. Hierdoor kunnen ze niet meer samen werken en ontstaat er een blokkade.Een knoopje in je zakdoek als het ware. Maar jouw onderbewustzijn die kan dit niet zo makkelijk aan jou vertellen. Dus gaat het vaak in samenwerking met het lichaam klachten geven. Zo dat jouw bewuste brein opmerkt dat er iets gaande is. En hopelijk naar de dokter gaat!

Die hoofdpijn die je hebt en aanpakt met een paracetamol, is misschien wel een boodschap van jouw onderbewustzijn. En pas als jij de achterliggende emoties aankijkt verdwijnt de trigger. Een terugkerende klacht, in welke vorm dan ook, zie ik daarom als een signaal van jouw onderbewustzijn. En als je daar niet naar luistert zal het klachten toevoegen. Net zolang totdat het voor jou de moeite waard is om er iets aan te doen. Of totdat het niet meer weg gaat met bijvoorbeeld die paracetamol. 

De jenga toren

Nu denk je misschien: als het één keer tegenzit dan krijg ik toch niet ineens terugkerende hoofdpijn? Klopt! Maar wat ik vaak in de praktijk zie dat er een bepaald patroon of terugkerend thema is. Hierbij gebruik ik vaak de metafoor van de jenga toren. Die bestaat uit allemaal verschillende blokjes die strategisch op elkaar gestapeld staan zodat de toren, ook als je er blokjes uit haalt, zo stevig mogelijk kan blijven staan. Jou ervaringen gedurende jouw leven, maar dus ook je knoopjes in je zakdoek, maken onderdeel uit van die jenga toren.

Stel we blijven even bij het voorbeeld van die hoofdpijn. En die ene keer dat het tegen zat. Dat specifieke moment zal misschien niet zoveel bijdragen aan die toren. Maar als jij op dat moment gevoeld hebt dat ‘de ALLES ook ALTIJD tegen zit’. Dan kunnen er meerdere momenten in jouw toren zitten waarop jij soortgelijke gevoelens hebt gehad. En dan zijn het dus meerdere blokjes die op dat gevoel resoneren. Oftewel, herkenning vinden. Dat ene moment doet dus misschien niet zoveel. Maar stel dat elk blokje in die toren dat hierop mee resoneert, ook mee gaat wiebelen? Alsof je aan 10 blokjes tegelijkertijd in die toren wil voelen of ze los of vast zitten. Dan komt die toren wel in beweging! En die beweging wordt waargenomen door het onderbewustzijn. Die zit de samenhang tussen die blokjes. Die snapt dat het met elkaar te maken heeft. En die vertaalt dat naar een klacht. En voilá daar komt bijvoorbeeld hoofdpijn bij kijken. Want met die hoofdpijn ga je naar de dokter. Met het idee dat altijd alles tegenzit kun je wat makkelijker rond blijven lopen. Slim hé, van ons systeem!

Het zorgsysteem sluit daar alleen niet altijd perfect bij aan. Want ja die paracetamol helpt ons fysieke lijf om die hoofdpijn minder te voelen. Maar de emotionele laag wordt daarmee niet gezien. Die zou veel meer baat hebben bij het aankijken van die gedachten dat altijd alles tegen zit. En dat krijgen we niet altijd mee op doktersrecept. Maar als jij dit nu zit te lezen, dan wil ik je uitdagen om bij je klachten ook echt eens te kijken naar de emotionele onderlaag. Bijvoorbeeld door jezelf de vraag te stellen ‘herken ik dit gevoel van eerder?’ of ‘komt deze klacht altijd op een soortgelijk moment?’. 

Oud zeer

En om nog even een laagje dieper te gaan. Jouw jenga toren, staat bovenop de torens van alle generaties voor jou.Zowel op die van vaderskant als moederskant. Dit kan dus zowel positief als negatief zijn. Denk aan angsten of somberheid. Ervaringen van uit de oorlog. Dingen waar vroeger niet over gepraat mocht worden etc. 

Als deze of soortgelijke thema’s in jouw toren zitten, maar ook in de torens onder jou kan het zijn dat er dus veel meer meebeweegt dan dat jij in de gaten hebt. En dat je dus soms ook gevoeliger bent voor bepaalde dingen. Jouw bewuste rationele brein kan dit niet verklaren. Omdat hij niet aan elk van deze blokjes een herinnering heeft. En die kan daarvan in paniek raken of onrustig worden. Want je voelt vanalles, maar je snapt het niet.

Alles wat niet opgelost, uitgesproken of doorvoeld wordt vormt uiteindelijk een blokkade. En die combinatie van blokkades geven klachten. De blokkades van de generaties voor jou, dragen hieraan dus ook echt aan bij. Wanneer ik kinderen behandel en veel al van de ‘blokjes’ vinden hun oorsprong bij de ouders, dan vraag ik de ouders om op consult te komen. Degene die de blokkades opruimt, doet dit namelijk niet alleen voor zichzelf, maar ook voor alle generaties die nog gaan komen. Want wat de ouders oplossen, kan geen fundering meer zijn voor hun kinderen. Ja ze kunnen dan nog steeds angstig zijn bijvoorbeeld. Maar alleen ‘hier en nu angst’. Geen ‘XXL van alle generaties’ angst.

Wat ik vaak zie in de praktijk

Mensen die bij mij komen hebben vaak al verschillende stappen ondernomen in het reguliere circuit. Ze hebben gemerkt dat er tijdelijke oplossingen zijn. Maar dat de klacht blijft terugkeren of minder heftig worden. Maar wel aanwezig blijven. En vaak voelen ze dat het dieper zit. Of juist heel duidelijk dat de oorzaak zo ontastbaar voelt dat ze eens iets anders willen proberen. 

En vrijwel altijd is er een soort ‘aha’ als ze herkenning vinden in de emoties die eruit komen. Maar ook een ‘huh’ van nooit gedacht dit eronder zou zitten. En dit vind ik altijd een mooie voorbeeld dat ons rationele brein niet alles weet. En dat JUIST naar het lichaam en je eigen behoeftes luisteren hierin heel belangrijk is. Een vaardigheid die wat naar de achtergrond is geraakt door de manier waarop onze huidige maatschappij is ingericht. Maar ook een uitnodiging naar jezelf om hier meer mee aan de slag te gaan.

Een leuke bijkomstigheid hiervan is vaak dat als ze eenmaal gezien hebben wat er bijvoorbeeld onder hun hoofdpijn zit. Ze ook later heel snel die link kunnen leggen en weten welk thema aandacht vraagt.

Wat kan jij hier zelf in doen?

Dus mocht jij in het vervolg klachten hebben die terugkeren. Of waarvan jij het idee hebt dat ze langer aanhouden dan nodig. Ga dan eens op onderzoek uit. Wat probeert je onderbewustzijn je te vertellen? Welke boodschap mag gezien worden? Want onder elke klacht zit vaak een emotie verstopt.

Ziekte komt vaak op een moment dat er iets aangekeken mag worden. En als jij kan ontdekken wat het patroon, thema of de emoties is. Dan kun je het direct bij de kern aanpakken. In plaats van een pleister erop.

Mocht je er niet zelf uit komen, boek dan gerust een sessie om samen op onderzoek uit te gaan. Want het opruimen en stabieler maken van jouw jenga toren gaat jou en alle generaties na jou enorm veel plezier geven!

Onlangs kreeg ik een vraag van een cliënt over het energetisch werk wat ik deed. Dit is namelijk een vorm van alternatieve therapie. Zij, redelijk nuchter en rationeel, had dit niet verwacht bij mij als wetenschappelijk geschoold psycholoog. En CGT en energetisch werk leek n haar ogen niet logisch. Ik vertelde haar, waarom JUIST deze combinatie zo sterk is. Omdat je enkel met het hoofd (lees reguliere CGT protocollen) er gewoon echt niet altijd komt. En energetisch wordt er zoveel meer in beweging gezet dan in mijn beleving mogelijk is met bepaalde cognitieve technieken.

Waarom de vraag mij triggerde

De vraag van mijn cliënt triggerde mij. Want een aantal jaar geleden had ik haar waarschijnlijk 100%  gelijk gegeven dat het een rare combi was. Nog niet super lang geleden deed ik mijn werkzaamheden soms zelf nog af als ‘zweverig’. En zag ik energetische of alternatieve therapie ook als een soort verboden werkwijze als psycholoog. Omdat ik er zelf ook nog geen verklaring voor had hoe het nu precies werkte. En soms ook bang was dat de ander het zweverig zou vinden, dus noemde ik het alvast zo. Ik wist niet beter dan dat het tastbaar en onderbouwd moest zijn. Want zo had ik het geleerd op school. En zo kwam het ook terug in de grote GGZ instellingen waar ik gewerkt hebt.

En een andere reden waarom het mij triggerde is omdat het ook een bepaalde manier van denken is, die ervoor zorgt dat je op een bepaald moment stopt met zoeken naar antwoorden op je vragen of klachten. En dat is ook ontzettend zonde. Zorgdragen voor je mentale en fysieke gezondheid is maatwerk. En door niet elke route te onderzoeken krijg je dus soms ook niet de juiste aanpak of behandeling. Daarmee wil ik niet zeggen dat de behandeling in de GGZ slecht is. Ik heb heel veel fijne en goede collega’s gehad. Maar het is in mijn beleving soms beperkt. Zeker als er bijvoorbeeld een specifieke poli is. Een soort ‘eilandje’ waar ze vooral veel weten van een klein stukje, maar minder breed gewend zijn om te kijken. Dit zie je vaak ook terug in ziekenhuizen.

Wat ik nu anders doe

Waar ik voorheen eerst een diagnose stelde voordat een behandeling kon beginnen, ga ik nu uit van het verhaal van de cliënt en zoeken we samen naar de best passende oplossing. Niet vooraf kaderen, maar gaandeweg ontdekken. Ik ga er namelijk altijd vanuit dat elke klacht (ook) voortkomt uit een emotionele blokkade. iets wat je niet goed hebt kunnen verwerken of loslaten. Jij hebt dat bewust of onbewust opgeslagen.

Die klacht brengt je vervolgens bij de huisarts of psycholoog. In de GGZ (wanneer de klacht mentaal is) wordt er dan uitgegaan van een diagnose waarbij een bepaald protocol hoort. Vaak is dit op basis van CGT. En daar bestaat je behandeling vervolgens uit. En per collega verschillend was dat soms enkel dat protocol en soms ook een stuk maatwerk.

Ik kijk vooral wat jouw verhaal mij duidelijk maakt. In hoeverre je zelf een aanwijsbare reden hebt. Wat je lichaam te vertellen heeft en wat je geschiedenis is. Want als je er vanuit gaat dat jouw lichaam een signaal afgeeft, moet je ook echt naar de oorzaak. Niet sussen in het hier en nu of de klachten dempen. Maar naar de kern. Waarom heeft jouw lichaam bedacht dat bijvoorbeeld depressie de beste uiting is om jou iets duidelijk te maken? Cognitief heb je daar waarschijnlijk een aantal redenen voor. Bijvoorbeeld als er iets naars is gebeurd. Maar voor alle vraagstukken waar onduidelijkheid over blijft heeft ons bewustzijn, de cognitieve rationele afdeling, niet altijd de antwoorden. Het lichaam moet je dan ook echt meenemen.

En dat is precies waar het energetisch werken een verlengstuk wordt van die wetenschappelijk onderbouwde technieken. Want wat jouw bewuste geheugen je niet kan vertellen, heb je vaak wel opgeslagen in het onderbewustzijn. In het Engels zeggen ze heel mooi ‘the body keeps score’. Oftewel, ergens is het opgeslagen. Je kan er misschien alleen nog niet bij. Jouw onderbewustzijn en jouw lichaam kan je hier toegang geven tot deze informatie. Bijvoorbeeld door een opstelling of een NEI sessie.

Resultaat van die combinatie van CGT en energetisch werk

Het mooie vond ik om te beseffen dat de vraag die gesteld werd niet voortkwam uit een oordeel (zweverige bedoeling), maar uit interesse omdat het werkte. Steeds als ik de reguliere weg insteek en vastloopt, pak ik mijn energetische toolbox erbij. En ik merk dat we dieper komen, meer tot de kern. De veranderingen intern zijn groter en beter voelbaar. Het hoofd en het lijf komen veel meer op één lijn te liggen dan wanneer je enkel met het hoofd aan de slag gaat. EN iets wat ik zelf heel waardevol zit.

Mensen krijgen veel meer het vertrouwen dat ze het zelf kunnen omdat ze voelen dat de kern aangepakt is. Het fundament waarop ze staan is steviger en blijvend veranderd. Ze begrijpen waar het vandaan komt of ze beseffen dat het niet van henzelf is. Want, wauw, wat vaak kom ik tegen dat mensen opvattingen en overtuigingen vanuit loyaliteit overnemen. Om er vervolgens zelf last van te hebben. Mega zonde als je het mij vraagt!

Mijn hoop voor de toekomst

Het is ook goed om te beseffen dat een deel van jouw programma al is vastgelegd in de baarmoeder, op celniveau geheugen en in de eerste 2-3 jaar van jouw leven. En soms zelfs al in vorige generaties. Jouw geheugen reikt niet eens tot die periode. Dus ook als jij super hard je best doet, kun je daar vaak niet bij. En ook daar zitten vaak die eerste bouwstenen van jouw klachten. Of die nu fysiek of mentaal zijn. Als ik dan toch op zoek ga naar die wetenschappelijke onderbouwing, dan zijn dit voorbeelden waarom we echt verder moeten kijken dan enkel ons cognitieve brein voor de oplossing. En preventie kan en mag hier dus een grotere rol gaan spelen.

Stiekem hoop ik ook dat de manier waarop ik werk, meer gangbaar wordt. Dat er aandacht komt voor alternatieve manieren van werken. En dat instellingen zo iemand als ik krijgen om vastgelopen trajecten en cliënten eens op een andere manier te bekijken. Dat er eens energetisch wat in beweging wordt. 

Dus CGT en energetisch werk is eigenlijk een super logische combinatie!

Dus lang verhaal kort. Gun het jezelf om breder te kijken dan het ‘eilandje’ waar je naar toe verwezen bent. En onderzoek verschillende mogelijkheden om jezelf, maar ook je lichaam te ondersteunen. Ik probeer zelf zoveel mogelijk te hanteren dat als ik iets nog nooit gedaan heb, ik ook niet kan zeggen dat het niet werkt. Want er is zoveel meer dan je misschien vooraf weet. En ja soms lijkt het dan overweldigend. Maar ik geloof erin dat als jouw onderbuik gevoel zegt dat er ‘meer’ aan de hand is. Zoek dan verder totdat je denkt JAAA dit is het!.

Dat betekent dat je dus soms even uit je comfortzone gaat door bijvoorbeeld iets alternatiefs te proberen. Of ook met iemand aan de slag gaat die bijvoorbeeld energetisch werkt. Maar wellicht brengt het je zoveel meer dan je van te voren gedacht het. Voor mij voelde de toevoeging van energetisch werk aan mijn wetenschappelijke toolbox alsof ik uit een tunnel kwam en ineens een legio extra mogelijkheden had om op in te steken. En na verloop van tijd ook alsof het de meest logische combinatie is om door elkaar toe te passen. 

Geen gekke vraag dus, van mijn cliënt omdat zij net als ik aan het begin nog wat onwetend was. En ik hoop dat de vraag in de toekomst overbodig gaat worden. Omdat mijn manier van werken dan meer mainstream geworden is.